| 17:09 ПТАХ |
Алесь Разанаў
Вялiзны хцiвы птах пагойдваецца
нада мною. Я ведаю: ён чакае маёй за-
губы. Тады ён з галодным хрыплым
крыкам апусцiцца на маё цела и цвёр-
дай глюгай ударыць мне ў твар.
Я напiнаю лук i выпускаю стралу.
Страла, не даляцеўшы да птаха, падае
долу. Я падбiраю яе i зноў прыладж-
ваю да лука: зараз я паспрабую
стрэлiць вышэй...
Але на ранейшым месцы птаха ўжо
не аказваецца. Нiбы нешта наду-
маўшы, ён пералятае наперад - туды,
куды iду я.
Бяскрайнi стэп.
I мы двое: я i птах - мой прака-
ветны вораг.
Ён адзiн суправаджае мяне на маёй
жыццёвай дарозе.
Дый, урэшце, як бы я ведаў, куды
мне iсцi, калi б ён час ад часу не заля-
таў наперад?!. |
|
Цитата || || Печать || Комментарии:0 |
| Нет комментариев к выбранной записи. |
|
|
|
Сайт Синтона
Расписание тренингов
